"23 NİSAN’IN GAYRİ RESMÎ TARİHİ"
Bayramı münasebetiyle nisanın yirmisinden otuzuna kadar posta muraselatile telgraflara şefkat pulu yapıştırılması hakkında kanun” Kanun No:1947, Kabul Tarihi 13 Nisan 1932 Resmî Gazete No:2077 (14 Nisan 1932) s.136474. “İlkokul Yönetmeliği” Resmî Gazete No:14291 (29 Ağustos 1972) S.675. Resmî Gazete No:15759 (10 Kasım 1976) s.476. “Yaygın Eğitim Kurumları Yönetmeliği” Resmî Gazete No: 16720 (7 Ağustos 1979) s.4377. Milliyet Çocuk İlavesi (23 Nisan 1957) s.2.78. “Ulusal Bayram ve Genel Tatil Günleri Hakkında Kanun” Kanun No:2429 (Kabul tarihi:17 Mart 1981) Resmî Gazete No:17284 (19 Mart 1981) s.279. Aynı kanunun “D” bendinde, “…23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nda ana ve ilkokullar ile törenlere iştirak eden kurumlar tatil edilir.” Deniyordu. Buna uygun yönetmelik de çıkarılmıştı. [ “Ulusal ve Resmî Bayramlarda Yapılacak Törenler Yönetmeliği” Karar Sayısı 3/3456 Karar tarihi 14 Ağustos 1981 Resmî Gazete No:17475 (Yayın Tarihi 1 Ekim 1981) s.60 vd.] 1983 yılında yapılan bir değişiklikle kanun metninden “23 Nisan günü Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramıdır” ifadesi korunuyor ancak ““Bugün ana ve ilkokullar düzeyinde törenler yapılır” cümlesi çıkarılıyordu.[ 2429 Sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanunun 2 inci Maddesinin Birinci Fıkrasının Değiştirilmesine Dair Kanun” Kanun No:2818, Kabul Tarihi 20 Nisan 1983, Resmî Gazete No: 18024 (20 Nisan 1983) s.1]80. Atatürk’ün çocuk sevgisi bilinir. Atatürk Birinci Dünya Savaşı sırasında Van’dan kimsesiz Abdurrahim’i, Bitlis’ten yetim kız Afife ve İstanbulKâğıthane’deki Darüleytamı (Yetimler Yurdu) gezerken tanıdığı Zehra’yı manevi evlat olarak almıştır. Ancak bütün bunların 23 Nisan ile ilgisi yoktur.81. Bu kararın hukuki temelleri hâlâ tartışmalıdır. Ardından 24 Mayıs 1983 tarihindeki 2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Hizmetler Kanunu kabul edilmiştir. Hakan Acar; Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumu (1921-1981) (Anklara: Fişek Enstitüsü Çalışan Çocuklar Bilim ve Eylem Merkezi Vakfı Yayınları, 2005) s.70 v.d. Kaynak: 23 Nisan’ın gayri resmî tarihi